Polska ma swoje długoletnie tradycje w ochronie obszarów przyrodniczo cennych, a liczne formy ochrony takie jak: parki narodowe, obszary chronionego krajobrazu, rezerwaty, pomniki przyrody itd., funkcjonowały przed wstąpieniem do Unii Europejskiej. Sieć Natura 2000 nie eliminuje, ani nie zastępuje tych obszarów, ale jest obok nich najmłodszą formą ochrony przyrody w Polsce. Analiza wyników badań stanu siedlisk i gatunków oraz wyniki badań monitoringowych wskazują, że stan przyrody w całej wspólnocie jest wysoce niezadowalający. W ocenie Komisji Europejskie ochrona przyrody, mimo wielu inicjatyw i prawnych wytycznych, nadal jest niewystarczająca i fragmentaryczna, realizowana zwykle na niewielką skalę, a implementowanie i egzekwowanie prawa – niezadowalające. Jak zatem wygląda ochrona siedlisk i gatunków w Polsce, jakie zagrożenia ujawniły się w ciągu 20 lat od przyjęcia przez 5 państwo zobowiązania do ochrony wspólnego dziedzictwa przyrodniczego? Spróbujemy w tym biuletynie na to odpowiedzieć.

Zapraszamy do szczegółowego zapoznania się z naszym  Biuletynem Informacyjnym  nr 1/2023 (150). Biuletyn udostępniamy w całości w formie pliku do pobrania (*pdf). 

Do pobrania:  Biuletyn Informacyjny nr 1/2023 (150)